-
1 jungo
jungo, nxi, nctum, 3, v. a. [Sanscr. jug, junagmi, to unite; juk, joined; Goth. juk; O. H. Germ. joh, joch; Gr. zug, zeugnumi, zugos, zugon], to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.I.Lit.A.In gen.1.With acc.:2.Narcissum et florem anethi,
Verg. E. 2, 48:pontes et propugnacula,
id. A. 9, 170:nemoris carentia sensu robora,
Claud. B. G. 17:gradus,
to close the ranks, Sil. 4, 372:montes,
to heap up, Val. Fl. 1, 198:ostia,
to shut, Juv. 9, 105; cf.:junctas quatere fenestras,
Hor. C. 1, 25, 1:oscula,
to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67:da jungere dextram,
to clasp, Verg. A. 6, 697:cur dextrae jungere dextram non datur,
id. ib. 1, 408; cf.:quas junximus hospitio dextras,
id. ib. 3, 83;11, 165: duos sinus,
Plin. 5, 29, 31, § 116:juncto ponte milites transmittit,
Tac. A. 1, 49.—So with abl. of means or manner:Ticinum ponte,
to span, Liv. 21, 45, 1:amnem ponte,
Plin. 5, 24, 21, § 86:ratibus flumen,
to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.:qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt,
id. 21, 47, 6:eo omnia vallo et fossa,
id. 38, 4, 6:plumbum nigrum albo,
Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.:nam calamus cera jungitur,
Tib. 2, 5, 32:illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges,
Juv. 2, 46:erga juncta est mihi foedere dextra,
Verg. A. 8, 169:Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma,
Luc. 7, 453. —With dat. of indir. object:3.hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur,
Caes. B. C. 2, 10 fin.:humano capiti cervicem equinam,
Hor. A. P. 2:mortua corpora vivis,
Verg. A. 8, 485; cf.:his tignis contraria duo juncta,
Caes. B. G. 3, 17, 5:se Romanis,
Liv. 24, 49, 1:exercitum sibi,
Vell. 2, 80, 1:socia arma Rutulis,
Liv. 1, 2, 3:victores Germani juncturi se Pannoniis,
Suet. Tib. 17:cervicem meam amplexui,
Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu):dextra dextrae jungitur,
Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra:aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo,
Lucr. 6, 1079:juncta est vena arteriis,
Cels. 2, 10:Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati,
drives against, Hirt. B. C. 8, 48.—With inter se:4.tigna bina inter se,
Caes. B. G. 3, 17, 3:maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc.,
Cic. N. D. 2, 45, 115:disparibus calamis inter se junctis,
Ov. M. 1, 712:saltus duo alti inter se juncti,
Liv. 9, 2, 7.—With cum:B.cum Bruto Cassioque vires suas,
Vell. 2, 65, 1:legiones se cum Caesare juncturae,
id. 2, 110, 1:erat cum pede pes junctus,
Ov. M. 9, 44:lecto mecum junctus in uno,
id. H. 13, 117:digitis medio cum pollice junctis,
id. F. 5, 433:lingua cum subjecta parte juncta est,
Cels. 7, 12, 4.—Esp.1.To harness, yoke, attach.(α).Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.):(β).junge pares,
i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263:nec jungere tauros norant,
Verg. A. 8, 316:currus et quatuor equos,
id. G. 3, 114:grypes equis,
id. E. 8, 27 Forbig.:curru jungit Halaesus Equos,
id. A. 7, 724:leones ad currum,
Plin. 8, 16, 21, § 54:mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis,
Suet. Caes. 31.—Of a vehicle (rare):2.reda equis juncta,
Cic. Att. 6, 1, 25:neve (mulier) juncto vehiculo veheretur,
Liv. 34, 1, 3:juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur,
id. 42, 65, 3. —Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal:3.ego vulnera doctum jungere Etiona petam,
Stat. Th. 10, 733:parotidas suppuratas,
Scrib. Comp. 206:oras (tumoris),
Cels. 7, 17, 1:oras vulneris,
id. 5, 4, 23 al. —Of lands, territories, etc.:4.juncta pharetratis Sarmatis ora Getis,
adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.:juncta Aquilonibus Arctos,
id. M. 2, 132:quibus (campis) junctae paludes erant,
Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4:fundos Apuliae,
to add, join to, Petr. 77:longos jungere fines agrorum,
Luc. 1, 167.—To connect in time, cause to follow immediately:5.cum diei noctem pervigilem junxisset,
Just. 12, 13, 7:somnum morti,
Petr. 79:vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae,
Vell. 2, 65, 3:nulla natio tam mature consino belli bellum junxit,
id. 2, 110, 5:junge, puer, cyathos, atque enumerare labora,
Stat. S. 1, 5, 10:laborem difficilius est repetere quam jungere,
to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.—So of pronunciation:si jungas (opp. interpunctis quibusdam),
Quint. 9, 4, 108.—Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite:6.cum juncti essent,
Liv. 25, 35; 25, 37:exercitum Pompei sibi,
Vell. 2, 80, 1:junctis exercitious,
Vell. 2, 113, 1:cum collegae se junxisset,
Front. Strat. 1, 1, 9; so,exercitum,
id. ib. 1, 2, 9:Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse,
Quint. 5, 11, 40.—To add, give in addition:7.commoda praeterea jungentur multa caducis,
Juv. 9, 89.—In mal. part.:II.corpora,
Ov. M. 10, 464:turpia corpora,
id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408:si jungitur ulla Ursidio,
Juv. 6, 41; 6, 448; cf.Venerem,
Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.Transf.A.In gen., of abstract things, to bring together, join, unite:B.cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat,
Cic. Deiot. 9, 27:omnem naturam, quae non solitaria sit... sed cum alio juncta atque conexa, etc.,
id. N. D. 2, 11, 29:an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint,
id. de Or. 1, 51, 122:sapientiam junctam habere eloquentiae,
id. ib. 3, 35, 142:indignationem conquestioni,
id. Inv. 2, 11, 36:insignis improbitas et scelere juncta,
id. de Or. 2, 58, 237:plura crimina junguntur,
are combined, Quint. 4, 4, 5.—Esp.1.Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.:2.cum impari,
Liv. 1, 46:cum pare,
Ov. F. 4, 98:alicujus filiam secum matrimonio,
Curt. 5, 3, 12:si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus,
Juv. 6, 200:juncta puella viro,
Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284. —Of animals, etc.:Appulis jungentur capreae lupis,
Hor. C. 1, 33, 8:variis albae junguntur columbac,
Ov. H. 15, 37:unaque nos sibi operā amicos junget,
Ter. Hec. 5, 2, 32:ut quos certus amor junxit,
Ov. M. 4, 156:amicos,
Hor. S. 1, 3, 54:Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt,
Plin. Ep. 10, 26, 1:puer puero junctus amicitia,
Ov. P. 4, 3, 12.—Esp., of a treaty, alliance, etc.:si populus Romanus foedere jungeretur regi,
Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24. —Of things, to make by joining, enter into:3.pacem cum Aenea, deinde adfinitatem,
Liv. 1, 1:nova foedera,
id. 7, 30:cum Hispanis amicitiam,
Just. 43, 5, 3:societatem cum eo metu potentiae ejus,
id. 22, 2, 6:foedus cum eo amicitiamque,
Liv. 24, 48; 23, 33:juncta societas Hannibali,
id. 24, 6:foedera,
id. 7, 30:jungendae societatis gratia,
Just. 20, 4, 2.—Of words, etc., to join, unite.(α).Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound:(β).jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus,
Quint. 1, 5, 68:in jungendo aut in derivando,
id. 8, 3, 31; so,juncta verba,
Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.—To connect so as to sound agreeably:quantum interest... verba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur,
Quint. 9, 4, 15.—Hence, P. a.: junc-tus, a, um, joined, united, connected, associated:in opere male juncto,
Quint. 12, 9, 17.— Comp.:causa fuit propior et cum exitu junctior,
Cic. Fat. 16, 36.— Sup.:junctissimus illi comes,
most attached, Ov. M. 5, 69:principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant,
their nearest of kin, Tac. H. 4, 52. -
2 applicō (adp-)
applicō (adp-) āvī or uī, ātus, āre, to join, connect, attach, add: corpora corporibus, press closely, L.: ut ad honestatem applicetur (voluptas). — Fig., to apply, direct, turn: animum ad alqd, T.: se animus applicat ad alqd: se ad vos, T.: ad alicuius se familiaritatem: se ad philosophiam: adplicant se, associate together: votis amicas aures, to give attention, H. — Meton., to bring, put, place at, apply to: capulo tenus ensem, drives to the hilt, V.: ad eas (arbores) se, lean against, Cs.: se ad flammam, draw near: flumini castra, L.—To drive to, direct to: regionibus angues, O.: boves illuc, O. — Esp., of ships, to direct to, bring to: navim ad naufragum: ad terram naves, Cs.: Ceae telluris ad oras Applicor, O.: applicor ignotis (terris), O.: oris (te), V.: classem in Erythraeam, L. — Intrans, to arrive, put in, land: quocumque litore applicuisse naves, L.: quo applicem? Enn. ap. C. -
3 adplico
ap-plĭco ( adp-, Ritschl, Fleck., Baiter, Weissenb., Halm, in Quint.; app-, Merk., Kayser, Halm, in Nep. Rib.), āvi and ui, ātum and ĭtum, 1, v. a. (applicui appears to have first become prevalent in the time of Cic., and is the com. form in Vulg.; cf. Gell. 1, 7 fin.; applicavi is used by Pac. ap. Prisc. p. 860 P.; Varr. ib.; Ter. Heaut. prol. 23; Auct. B. Alex. 17 fin.; Cic. Clu. 16, 46; 24, 66; id. de Or. 1, 39, 177; 2, 13, 55; id. Brut. 91, 316; id. Inv. 2, 13, 43; 2, 51, 153; id. Tusc. 5, 27, 77; id. Ac. 2, 20, 65; and id. Fam. 3, 11, 5; Val. Max. 4, 7, 4; Plin. 11, 2, 1, § 2; Vulg. 1 Reg. 30, 7; ib. Eccli. 33, 12; ib. Osee, 7, 6. It is found in the best MSS. and edd.; cf. Zumpt ad Cic. Verr. p. 240, and Neue, Formenl. II. pp. 477 and 479. Still later than applicui, the sup. applicitum became prevalent, Inscr, Neap. l. 6916; Inscr. Orell. 4570; Col. 4, 22, 1; 4, 24, 18; Quint. 1, 2, 26; 2, 4, 30; 4, 2, 117; Plin. Ep. 2, 17, 23; cf. Neue, Formenl. II. p. 551, and v. P. a. infra; cf. plico and its compounds, complico, explico, implico, etc.); orig., to join, fasten, or attach to, to affix; hence, to bring, add, put, place to or near to, etc. (very freq., esp. in trop. signif. and in more elevated style; in Plaut. twice; in Ter. four times;I.in Cic. epistt. only once,
Cic. Fam. 3, 11, 3; never in Tac.; syn.: admoveo, adjungo, addo, adhibeo, adicio).In gen.A.Lit.; constr. usu. with ad; rarely with dat.a.With ad:b.se ad arbores,
to lean against, Caes. B. G. 6, 27 (cf.:trunco se applicuit,
Just. 12, 9, 9):applicuit ambos ad eum,
Vulg. Gen. 48, 13; ib. 1 Macc. 9, 3:umeros ad saxa,
Ov. M. 5, 160:sinistrum (cornu) ad oppidum,
Liv. 27, 2:se ad flammam,
to approach, Cic. Tusc. 5, 27, 77:sudarium ad os,
Suet. Ner. 25 al. —With dat.:B.ratem (sc. rati),
Liv. 21, 28, 5:flumini castra,
id. 32, 30:corporibus adplicantur,
id. 23, 27:(asellum) ulmo,
Ov. F. 3, 750:sanctos applicabit sibi,
Vulg. Num. 16, 5; ib. 2 Par. 2, 16.—Also with local adv.:boves illuc,
Ov. F. 1, 543.—Trop.1.To connect with, to add to a thing:2.ut ad honestatem adplicetur (voluptas),
Cic. Fin. 2, 12, 37:annum,
Mart. 6, 28, 9:adplicare verba verbis,
Quint. 7, 10, 17; 7, 3, 19.—Se or animum, to attach, apply, or devote one's self or one's mind to a person or thing:3.illae extemplo se (ad eos) adplicant, adglutinant,
Plaut. Men. 2, 2, 67:hi se ad vos adplicant,
Ter. Heaut. 2, 4, 13; id. And. 5, 4, 21: ad Siculos se adplicavit, Varr. ap. Prisc. p. 860 P.:se ad alicujus familiaritatem,
Cic. Clu. 16, 46:Sicilia se ad amicitiam fidemque populi Romani applicavit,
id. Verr. 2, 2, 1; so id. Lael. 9, 32; id. de Or. 1, 39, 177; id. Fam. 3, 11, 3 al.:ad Atheniensium societatem se applicare,
Nep. Arist. 2, 3:Certa res est ad frugem adplicare animum,
Plaut. Trin. 2, 1, 34:animum aegrotum ad deteriorem partem adplicat,
Ter. And. 1, 2, 22:ad virtutem animus se adplicat,
Cic. Lael. 14, 48:aures modis,
Hor. C. 3, 11, 8; so id. C. S. 72 (cf.:admovere aures, s. v. admoveo, and adhibere aures,
Cic. Arch. 3): sese ad convivia, Cato ap. Gell. 11, 2, 5:se ad studium musicum,
Ter. Heaut. prol. 23:me ad eundem quem Romae audiveram Molonem applicavi,
Cic. Brut. 91, 316:se ad philosophiam, ad jus civile, ad eloquentiam,
id. Off. 1, 32, 115:se ad scribendam historiam,
id. de Or. 2, 13, 55 al. —Crimen alicui, to charge one with a crime, Plin. Ep. 10, 66, 4.—II.Esp., naut. t. t., navem, or absol. applicari, and in the act. as v. n. (cf. 1. appello, II.), to drive, direct, steer, or bring a ship anywhere, to land, to bring to land:1.navim ad naufragum applicarunt,
Cic. Inv. 2. 51, 153: ad Heraeum naves adplicuit, Liv 33, 17;37, 12, 5: adplicatis nostris ad ter ram navibus,
Caes. B. C. 3, 101 Held.:Ciae telluris ad oras Applicor,
Ov. M. 3, 598:applicor ignotis (sc. terris),
id. H. 7, 117 Ruhnk. and Loers.—With in and acc.:applicor in terras,
Ov. H. 16, 126 (cf.:appellere in aliquem locum,
Liv. 8, 3, and 28, 42): ad terram adplicant, Auct. B. Hisp. 37 fin.; so Just. 2, 4, 21; 2, 12, 2; Dig. 1, 16, 4.—With acc. of place whither:aliā applicuimus Samum,
Vulg. Act. 20, 15.—With abl.:quocumque litore adplicuisse naves,
Liv. 44, 32, 4.— Absol.:et applicuerant,
Vulg. Marc. 6, 53.— Poet.: quo accedam? quo adplicem? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44: quae vis immanibus applicat oris, drives or brings you, etc., Verg. A. 1, 616 (cf.:nos Libycis tempestas adpulit oris,
id. ib. 1, 377):sublimis rapitur (Medea) et Creteis regionibus applicat angues,
i. e. her dragon-chariot, Ov. M. 7, 223.—Hence,applĭcātus ( adp-), a, um, P. a.a.Placed upon, lying upon or close to, attached to:b.aures,
Varr. R. R. 2, 7, 5:Leucas colli adplicata,
Liv. 33, 17, and Plin. 4, 4, 5, § 11:nervi adplicati ossibus,
id. 11, 37, 88, § 217.—Inclined or adapted to, directed to:2.omne animal adplicatum esse ad se diligendum,
inclined to self-love, Cic. Fin. 4, 13, 34:vehemens ad aliquam rem applicata occupatio,
id. Inv. 1, 25, 36.— Comp., sup., and adv. not used.—ap-plĭcĭtus ( adp-), a, um, P. a., applied or joined to, attached to:adplicitum est cubiculo hypocauston,
Plin. Ep. 2, 17, 23:trunco palus,
Col. 4, 22, 2: vites arboribus adplicitae, [p. 143] Quint. 1, 2, 26.— Trop.:pressus et velut adplicitus rei cultus,
Quint. 4, 2, 117. -
4 applico
ap-plĭco ( adp-, Ritschl, Fleck., Baiter, Weissenb., Halm, in Quint.; app-, Merk., Kayser, Halm, in Nep. Rib.), āvi and ui, ātum and ĭtum, 1, v. a. (applicui appears to have first become prevalent in the time of Cic., and is the com. form in Vulg.; cf. Gell. 1, 7 fin.; applicavi is used by Pac. ap. Prisc. p. 860 P.; Varr. ib.; Ter. Heaut. prol. 23; Auct. B. Alex. 17 fin.; Cic. Clu. 16, 46; 24, 66; id. de Or. 1, 39, 177; 2, 13, 55; id. Brut. 91, 316; id. Inv. 2, 13, 43; 2, 51, 153; id. Tusc. 5, 27, 77; id. Ac. 2, 20, 65; and id. Fam. 3, 11, 5; Val. Max. 4, 7, 4; Plin. 11, 2, 1, § 2; Vulg. 1 Reg. 30, 7; ib. Eccli. 33, 12; ib. Osee, 7, 6. It is found in the best MSS. and edd.; cf. Zumpt ad Cic. Verr. p. 240, and Neue, Formenl. II. pp. 477 and 479. Still later than applicui, the sup. applicitum became prevalent, Inscr, Neap. l. 6916; Inscr. Orell. 4570; Col. 4, 22, 1; 4, 24, 18; Quint. 1, 2, 26; 2, 4, 30; 4, 2, 117; Plin. Ep. 2, 17, 23; cf. Neue, Formenl. II. p. 551, and v. P. a. infra; cf. plico and its compounds, complico, explico, implico, etc.); orig., to join, fasten, or attach to, to affix; hence, to bring, add, put, place to or near to, etc. (very freq., esp. in trop. signif. and in more elevated style; in Plaut. twice; in Ter. four times;I.in Cic. epistt. only once,
Cic. Fam. 3, 11, 3; never in Tac.; syn.: admoveo, adjungo, addo, adhibeo, adicio).In gen.A.Lit.; constr. usu. with ad; rarely with dat.a.With ad:b.se ad arbores,
to lean against, Caes. B. G. 6, 27 (cf.:trunco se applicuit,
Just. 12, 9, 9):applicuit ambos ad eum,
Vulg. Gen. 48, 13; ib. 1 Macc. 9, 3:umeros ad saxa,
Ov. M. 5, 160:sinistrum (cornu) ad oppidum,
Liv. 27, 2:se ad flammam,
to approach, Cic. Tusc. 5, 27, 77:sudarium ad os,
Suet. Ner. 25 al. —With dat.:B.ratem (sc. rati),
Liv. 21, 28, 5:flumini castra,
id. 32, 30:corporibus adplicantur,
id. 23, 27:(asellum) ulmo,
Ov. F. 3, 750:sanctos applicabit sibi,
Vulg. Num. 16, 5; ib. 2 Par. 2, 16.—Also with local adv.:boves illuc,
Ov. F. 1, 543.—Trop.1.To connect with, to add to a thing:2.ut ad honestatem adplicetur (voluptas),
Cic. Fin. 2, 12, 37:annum,
Mart. 6, 28, 9:adplicare verba verbis,
Quint. 7, 10, 17; 7, 3, 19.—Se or animum, to attach, apply, or devote one's self or one's mind to a person or thing:3.illae extemplo se (ad eos) adplicant, adglutinant,
Plaut. Men. 2, 2, 67:hi se ad vos adplicant,
Ter. Heaut. 2, 4, 13; id. And. 5, 4, 21: ad Siculos se adplicavit, Varr. ap. Prisc. p. 860 P.:se ad alicujus familiaritatem,
Cic. Clu. 16, 46:Sicilia se ad amicitiam fidemque populi Romani applicavit,
id. Verr. 2, 2, 1; so id. Lael. 9, 32; id. de Or. 1, 39, 177; id. Fam. 3, 11, 3 al.:ad Atheniensium societatem se applicare,
Nep. Arist. 2, 3:Certa res est ad frugem adplicare animum,
Plaut. Trin. 2, 1, 34:animum aegrotum ad deteriorem partem adplicat,
Ter. And. 1, 2, 22:ad virtutem animus se adplicat,
Cic. Lael. 14, 48:aures modis,
Hor. C. 3, 11, 8; so id. C. S. 72 (cf.:admovere aures, s. v. admoveo, and adhibere aures,
Cic. Arch. 3): sese ad convivia, Cato ap. Gell. 11, 2, 5:se ad studium musicum,
Ter. Heaut. prol. 23:me ad eundem quem Romae audiveram Molonem applicavi,
Cic. Brut. 91, 316:se ad philosophiam, ad jus civile, ad eloquentiam,
id. Off. 1, 32, 115:se ad scribendam historiam,
id. de Or. 2, 13, 55 al. —Crimen alicui, to charge one with a crime, Plin. Ep. 10, 66, 4.—II.Esp., naut. t. t., navem, or absol. applicari, and in the act. as v. n. (cf. 1. appello, II.), to drive, direct, steer, or bring a ship anywhere, to land, to bring to land:1.navim ad naufragum applicarunt,
Cic. Inv. 2. 51, 153: ad Heraeum naves adplicuit, Liv 33, 17;37, 12, 5: adplicatis nostris ad ter ram navibus,
Caes. B. C. 3, 101 Held.:Ciae telluris ad oras Applicor,
Ov. M. 3, 598:applicor ignotis (sc. terris),
id. H. 7, 117 Ruhnk. and Loers.—With in and acc.:applicor in terras,
Ov. H. 16, 126 (cf.:appellere in aliquem locum,
Liv. 8, 3, and 28, 42): ad terram adplicant, Auct. B. Hisp. 37 fin.; so Just. 2, 4, 21; 2, 12, 2; Dig. 1, 16, 4.—With acc. of place whither:aliā applicuimus Samum,
Vulg. Act. 20, 15.—With abl.:quocumque litore adplicuisse naves,
Liv. 44, 32, 4.— Absol.:et applicuerant,
Vulg. Marc. 6, 53.— Poet.: quo accedam? quo adplicem? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44: quae vis immanibus applicat oris, drives or brings you, etc., Verg. A. 1, 616 (cf.:nos Libycis tempestas adpulit oris,
id. ib. 1, 377):sublimis rapitur (Medea) et Creteis regionibus applicat angues,
i. e. her dragon-chariot, Ov. M. 7, 223.—Hence,applĭcātus ( adp-), a, um, P. a.a.Placed upon, lying upon or close to, attached to:b.aures,
Varr. R. R. 2, 7, 5:Leucas colli adplicata,
Liv. 33, 17, and Plin. 4, 4, 5, § 11:nervi adplicati ossibus,
id. 11, 37, 88, § 217.—Inclined or adapted to, directed to:2.omne animal adplicatum esse ad se diligendum,
inclined to self-love, Cic. Fin. 4, 13, 34:vehemens ad aliquam rem applicata occupatio,
id. Inv. 1, 25, 36.— Comp., sup., and adv. not used.—ap-plĭcĭtus ( adp-), a, um, P. a., applied or joined to, attached to:adplicitum est cubiculo hypocauston,
Plin. Ep. 2, 17, 23:trunco palus,
Col. 4, 22, 2: vites arboribus adplicitae, [p. 143] Quint. 1, 2, 26.— Trop.:pressus et velut adplicitus rei cultus,
Quint. 4, 2, 117. -
5 impello
impello ( inp-), pŭli, pulsum, 3 (archaic inf. pres. pass. inpellier, Lucr. 6, 1060), v. a. [in-pello], to push, drive, or strike against a thing; to strike, reach.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.):B.cavum conversa cuspide montem Impulit in latus,
Verg. A. 1, 82:vocales impellere pollice chordas,
to strike, Tib. 2, 5, 3; cf. Ov. M. 10, 145:aequora remis,
id. ib. 3, 657; cf.:infidum remis marmor,
Verg. G. 1, 254:impellunt animae lintea Thraciae,
swell, Hor. C. 4, 12, 2:auras mugitibus,
Ov. M. 3, 21; cf.:maternas aures Luctus,
Verg. G. 4, 349:sensus,
Lucr. 1, 303:colles canoris plausibus, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 175: cui patuere Alpes saxa impellentia caelum,
Sil. 11, 217: cum fretum non impulit Ister, does not strike, i. e. does not empty into, Luc. 5, 437:impulsum ab eo dextri pedis pollice,
Suet. Calig. 57:subitus antennas impulit ignis,
Juv. 12, 19.—In partic., with the access. idea of motion, to drive forward, set in motion, urge on, impel (class.):II.biremes subjectis scutulis impulsas vectibus in interiorem partem transduxit,
Caes. B. C. 3, 40, 4:(navem) triplici versu (remorum),
Verg. A. 5, 119:puppim remis velisque,
Sil. 1, 568:ratem (levis aura),
Ov. M. 15, 697:currum,
Val. Fl. 6, 6:equum calce,
Sil. 7, 697; cf.:cornipedem planta,
id. 2, 71:Zephyris primum impellentibus undas,
Verg. G. 4, 305:fluctus (ventus),
Petr. 114:aequor velis,
Tac. A. 2, 23:praemissus eques postremos ac latera impulit,
id. ib. 2, 17: utque impulit arma, i. e. brandished, flourished, Verg. A. 8, 3:remos,
id. ib. 4, 594:sagittam nervo,
to shoot, discharge, Ov. M. 11, 325:semen vehementius urinam impellit,
drives down, promotes the discharge of, Plin. 24, 19, 118, § 180:praecipitantem igitur impellamus et perditum prosternamus,
give a push to, Cic. Clu. 26, 70; Tac. A. 4, 22:procumbunt orni, nodosa impellitur ilex,
is overthrown, thrown down, Luc. 3, 440:impulit aciem,
forced to give way, broke, Liv. 9, 40, 9; cf.:hostem primo impetu impulit,
id. 9, 27, 9:impulsis hostibus castra cepit,
Vell. 2, 70, 1:impulit Vitellianos modica caede,
Tac. H. 3, 16:quem (hostem) si inpellere maturasset,
id. ib. 4, 34;78 al.— Designating the limit: in fugam atque in latebras impellere,
Cic. Rab. Perd. 8, 22:se in vulnus,
Vell. 2, 70 fin.:inque meos ferrum flammasque Penates Impulit,
Ov. M. 12, 552:ferrum capulo tenus,
Sil. 9, 382:(Aufidus) in aequora fluctus,
id. 7, 482; 14, 429:jamque diem ad metas defessis Phoebus Olympo Impellebat equis,
id. 11, 270.Trop.A.To move to a thing; to impel, incite, urge; esp., to instigate, stimulate, persuade (the predom. signif. in good prose); constr. usu. with aliquem in or ad aliquid and ut; less freq. with a terminal adverb, the inf., the simple acc., or absol.(α).Aliquem in aliquid:(β).nisi eum di immortales in eam mentem impulissent, ut, etc.,
Cic. Mil. 33, 89:hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Lael. 24, 89; and:in fraudem impulsus,
id. Deiot. 12, 32:in sermonem,
id. de Or. 2, 89, 363:in plurimas animum audientium species impellere,
Quint. 12, 10, 43.—Aliquem ad aliquid (so most freq.):(γ).ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat,
Cic. de Or. 1, 28, 126:ad veterum annalium memoriam comprehendendam impulsi atque incensi,
id. Brut. 5, 19:facile ad credendum,
id. Rep. 2, 10:aliquos ad omne facinus,
id. ib. 6, 1:ad maleficium,
Auct. Her. 2, 21, 34:ad injuriam faciendam,
Cic. Fl. 34, 85:ad scelus,
id. Rosc. Am. 14, 39:ad bellum,
id. Sull. 13, 36:ad crudelitatem,
Quint. 8, 3, 85:ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem,
id. 3, 8, 12 et saep.—With ut:(δ).quae causa nos impulerit, ut haec tam sero litteris mandaremus,
Cic. N. D. 1, 4, 7; cf. id. de Sen. 21, 77:Germanos tam facile impelli, ut in Galliam venirent,
Caes. B. G. 4, 16, 1; Cic. N. D. 2, 66, 166; id. Rep. 3, 2; id. Fin. 3, 20, 65; Hor. Ep. 2, 2, 51 et saep.—With a terminal adv.:(ε).dum in dubio est animus, paulo momento huc illuc impellitur,
Ter. And. 1, 5, 31:impulit huc animos,
Luc. 8, 454:voluntates impellere quo velit,
Cic. de Or. 1, 8, 30.—With inf.:(ζ).fuerunt quos pavor nando capessere fugam impulerit,
Liv. 22, 6, 7:quae mens tam dira Impulit his cingi telis?
Verg. A. 2, 520; Tac. A. 6, 45; 13, 10:quendam impulit servilem ei amorem obicere,
id. ib. 14, 60; Hor. C. 3, 7, 14; Stat. Th. 10, 737; Just. 3, 1, 3; 5, 1, 4; 29, 4, 5.—With the simple acc.:(η).ut forte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone,
to arouse, address, Hor. S. 1, 3, 65; Val. Fl. 4, 486:cum praetor lictorem impellat,
Juv. 3, 128:quis modo casus impulit hos,
id. 15, 120:vernacula multitudo, lasciviae sueta, impellere ceterorum rudes animos,
to instigate, stimulate, Tac. A. 1, 31 Ritter. (Nipperd. implere).—In pass.:(ut) qui audiunt aut impellantur aut reflectantur,
Cic. de Or. 2, 77, 312:Bellovacos impulsos ab suis principibus ab Aeduis defecisse,
Caes. B. G. 2, 14, 3:vel iratum vel impulsum ab aliis,
Quint. 11, 1, 71:hac fama impulsus Chremes ultro ad me venit,
Ter. And. 1, 1, 72:impulsus irā... Quibus iris impulsus,
id. Hec. 3, 5, 35:furore atque amentia impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4:hac impulsi occasione,
id. ib. 7, 1, 3:Induciomari nuntiis impulsi,
id. ib. 5, 26, 2:Cassandrae impulsus furiis,
Verg. A. 10, 68 et saep.:quia et initio movendus sit judex et summo impellendus,
Quint. 7, 1, 10:cum simul terra, simul mari bellum impelleretur,
Tac. Agr. 25; cf.:impulsum bellum,
Luc. 7, 5; 7, 330.—Absol.: cui (daimoniôi) sempel ipse paruerit, numquam impellenti, saepe revocanti, Cic. Div. 1, 54, 122:B.qui nullo impellente fallebant,
id. Fl. 8, 20:uno ictu frequenter impellunt (sententiae),
Quint. 12, 10, 48.—To overthrow, subdue, destroy (rare): praecipitantem igitur impellamus, et perditum prosternamus, Cic. Clu. 26, 70:miseri post fata Sychaei... Solus hic (Aeneas) inflexit sensus animumque labantem Impulit,
i. e. has completely subdued, Verg. A. 4, 23:impellere ruentem,
to destroy completely, Tac. H. 2, 63 fin.:inpulsas Vitellii res audietis,
id. ib. 3, 2:inmenso Achaicae victoriae momento ad impellendos mores,
Plin. 33, 11, 53, § 149:impulsum bellum,
i. e. brought near to a close, Luc. 5, 330:impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret,
id. 1, 149:tum leviter est temptatum,... et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope inpulsum,
Quint. 3, 4, 2 Spald. N. cr. -
6 inpello
impello ( inp-), pŭli, pulsum, 3 (archaic inf. pres. pass. inpellier, Lucr. 6, 1060), v. a. [in-pello], to push, drive, or strike against a thing; to strike, reach.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.):B.cavum conversa cuspide montem Impulit in latus,
Verg. A. 1, 82:vocales impellere pollice chordas,
to strike, Tib. 2, 5, 3; cf. Ov. M. 10, 145:aequora remis,
id. ib. 3, 657; cf.:infidum remis marmor,
Verg. G. 1, 254:impellunt animae lintea Thraciae,
swell, Hor. C. 4, 12, 2:auras mugitibus,
Ov. M. 3, 21; cf.:maternas aures Luctus,
Verg. G. 4, 349:sensus,
Lucr. 1, 303:colles canoris plausibus, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 175: cui patuere Alpes saxa impellentia caelum,
Sil. 11, 217: cum fretum non impulit Ister, does not strike, i. e. does not empty into, Luc. 5, 437:impulsum ab eo dextri pedis pollice,
Suet. Calig. 57:subitus antennas impulit ignis,
Juv. 12, 19.—In partic., with the access. idea of motion, to drive forward, set in motion, urge on, impel (class.):II.biremes subjectis scutulis impulsas vectibus in interiorem partem transduxit,
Caes. B. C. 3, 40, 4:(navem) triplici versu (remorum),
Verg. A. 5, 119:puppim remis velisque,
Sil. 1, 568:ratem (levis aura),
Ov. M. 15, 697:currum,
Val. Fl. 6, 6:equum calce,
Sil. 7, 697; cf.:cornipedem planta,
id. 2, 71:Zephyris primum impellentibus undas,
Verg. G. 4, 305:fluctus (ventus),
Petr. 114:aequor velis,
Tac. A. 2, 23:praemissus eques postremos ac latera impulit,
id. ib. 2, 17: utque impulit arma, i. e. brandished, flourished, Verg. A. 8, 3:remos,
id. ib. 4, 594:sagittam nervo,
to shoot, discharge, Ov. M. 11, 325:semen vehementius urinam impellit,
drives down, promotes the discharge of, Plin. 24, 19, 118, § 180:praecipitantem igitur impellamus et perditum prosternamus,
give a push to, Cic. Clu. 26, 70; Tac. A. 4, 22:procumbunt orni, nodosa impellitur ilex,
is overthrown, thrown down, Luc. 3, 440:impulit aciem,
forced to give way, broke, Liv. 9, 40, 9; cf.:hostem primo impetu impulit,
id. 9, 27, 9:impulsis hostibus castra cepit,
Vell. 2, 70, 1:impulit Vitellianos modica caede,
Tac. H. 3, 16:quem (hostem) si inpellere maturasset,
id. ib. 4, 34;78 al.— Designating the limit: in fugam atque in latebras impellere,
Cic. Rab. Perd. 8, 22:se in vulnus,
Vell. 2, 70 fin.:inque meos ferrum flammasque Penates Impulit,
Ov. M. 12, 552:ferrum capulo tenus,
Sil. 9, 382:(Aufidus) in aequora fluctus,
id. 7, 482; 14, 429:jamque diem ad metas defessis Phoebus Olympo Impellebat equis,
id. 11, 270.Trop.A.To move to a thing; to impel, incite, urge; esp., to instigate, stimulate, persuade (the predom. signif. in good prose); constr. usu. with aliquem in or ad aliquid and ut; less freq. with a terminal adverb, the inf., the simple acc., or absol.(α).Aliquem in aliquid:(β).nisi eum di immortales in eam mentem impulissent, ut, etc.,
Cic. Mil. 33, 89:hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Lael. 24, 89; and:in fraudem impulsus,
id. Deiot. 12, 32:in sermonem,
id. de Or. 2, 89, 363:in plurimas animum audientium species impellere,
Quint. 12, 10, 43.—Aliquem ad aliquid (so most freq.):(γ).ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat,
Cic. de Or. 1, 28, 126:ad veterum annalium memoriam comprehendendam impulsi atque incensi,
id. Brut. 5, 19:facile ad credendum,
id. Rep. 2, 10:aliquos ad omne facinus,
id. ib. 6, 1:ad maleficium,
Auct. Her. 2, 21, 34:ad injuriam faciendam,
Cic. Fl. 34, 85:ad scelus,
id. Rosc. Am. 14, 39:ad bellum,
id. Sull. 13, 36:ad crudelitatem,
Quint. 8, 3, 85:ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem,
id. 3, 8, 12 et saep.—With ut:(δ).quae causa nos impulerit, ut haec tam sero litteris mandaremus,
Cic. N. D. 1, 4, 7; cf. id. de Sen. 21, 77:Germanos tam facile impelli, ut in Galliam venirent,
Caes. B. G. 4, 16, 1; Cic. N. D. 2, 66, 166; id. Rep. 3, 2; id. Fin. 3, 20, 65; Hor. Ep. 2, 2, 51 et saep.—With a terminal adv.:(ε).dum in dubio est animus, paulo momento huc illuc impellitur,
Ter. And. 1, 5, 31:impulit huc animos,
Luc. 8, 454:voluntates impellere quo velit,
Cic. de Or. 1, 8, 30.—With inf.:(ζ).fuerunt quos pavor nando capessere fugam impulerit,
Liv. 22, 6, 7:quae mens tam dira Impulit his cingi telis?
Verg. A. 2, 520; Tac. A. 6, 45; 13, 10:quendam impulit servilem ei amorem obicere,
id. ib. 14, 60; Hor. C. 3, 7, 14; Stat. Th. 10, 737; Just. 3, 1, 3; 5, 1, 4; 29, 4, 5.—With the simple acc.:(η).ut forte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone,
to arouse, address, Hor. S. 1, 3, 65; Val. Fl. 4, 486:cum praetor lictorem impellat,
Juv. 3, 128:quis modo casus impulit hos,
id. 15, 120:vernacula multitudo, lasciviae sueta, impellere ceterorum rudes animos,
to instigate, stimulate, Tac. A. 1, 31 Ritter. (Nipperd. implere).—In pass.:(ut) qui audiunt aut impellantur aut reflectantur,
Cic. de Or. 2, 77, 312:Bellovacos impulsos ab suis principibus ab Aeduis defecisse,
Caes. B. G. 2, 14, 3:vel iratum vel impulsum ab aliis,
Quint. 11, 1, 71:hac fama impulsus Chremes ultro ad me venit,
Ter. And. 1, 1, 72:impulsus irā... Quibus iris impulsus,
id. Hec. 3, 5, 35:furore atque amentia impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4:hac impulsi occasione,
id. ib. 7, 1, 3:Induciomari nuntiis impulsi,
id. ib. 5, 26, 2:Cassandrae impulsus furiis,
Verg. A. 10, 68 et saep.:quia et initio movendus sit judex et summo impellendus,
Quint. 7, 1, 10:cum simul terra, simul mari bellum impelleretur,
Tac. Agr. 25; cf.:impulsum bellum,
Luc. 7, 5; 7, 330.—Absol.: cui (daimoniôi) sempel ipse paruerit, numquam impellenti, saepe revocanti, Cic. Div. 1, 54, 122:B.qui nullo impellente fallebant,
id. Fl. 8, 20:uno ictu frequenter impellunt (sententiae),
Quint. 12, 10, 48.—To overthrow, subdue, destroy (rare): praecipitantem igitur impellamus, et perditum prosternamus, Cic. Clu. 26, 70:miseri post fata Sychaei... Solus hic (Aeneas) inflexit sensus animumque labantem Impulit,
i. e. has completely subdued, Verg. A. 4, 23:impellere ruentem,
to destroy completely, Tac. H. 2, 63 fin.:inpulsas Vitellii res audietis,
id. ib. 3, 2:inmenso Achaicae victoriae momento ad impellendos mores,
Plin. 33, 11, 53, § 149:impulsum bellum,
i. e. brought near to a close, Luc. 5, 330:impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret,
id. 1, 149:tum leviter est temptatum,... et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope inpulsum,
Quint. 3, 4, 2 Spald. N. cr.
См. также в других словарях:
Against the Odds — infobox Book | name = Against the Odds title orig = translator = image caption = author = Elizabeth Moon illustrator = cover artist = Gary Ruddell country = United States language = English series = Familias Regnant genre = Space opera, Military… … Wikipedia
Milverton Four Wheel Drives — City Milverton, Ontario … Wikipedia
Arguments for and against drug prohibition — Arguments about the prohibition of drugs, and over drug policy reform, are subjects of considerable controversy. The following is a presentation of major drug policy arguments, including those for drug law enforcement on one side of the debate,… … Wikipedia
Society Against Violence in Education — (SAVE) is a non profit organization working against violations of human rights in the name of ragging in India. cite article url = http://www.propoor.org/search/details.php?type=npo npo id=19206 title = Organization Details publisher = Pro Poor]… … Wikipedia
Why Wal-Mart Works; and Why That Drives Some People C-R-A-Z-Y — is a documentary funded by the Wal Mart Company as a rebuttal to the controversial documentary . In the documentary it states its case that many of the criticisms are born out of jealousy. [ [http://www.huffingtonpost.com/ron galloway/defending… … Wikipedia
2007 Texas A&M Aggies football team — NCAATeamFootballSeason Year=2007 Team=Texas A M Aggies ImageSize=175 Conference=Big 12 Conference Division=South ShortConference=Big 12 CoachRank= APRank= Record=7–6 ConfRecord=4–4 HeadCoach=Dennis Franchione (resigned 23 November, 2007)Gary… … Wikipedia
Second Boer War — Infobox Military Conflict conflict=Second Anglo Boer War partof=the Boer Wars caption=Boer guerrillas during the Second Boer War date=11 October 1899 ndash; 31 May 1902 place=South Africa casus belli=The Jameson Raid, 1895 96 [Thomas Pakenham,… … Wikipedia
Denard Robinson — Robinson takes the long snap for the 2010 Michigan … Wikipedia
Yoichi Hiruma — Infobox animanga character name = Yoichi Hiruma series = Eyeshield 21 caption = Yoichi Hiruma first = Episode 1, Chapter 1 last = creator = Riichiro Inagaki, Yusuke Murata voiced by = Atsushi Tamura Shinichirō Miki (Jump Festa) Derek Stephen… … Wikipedia
Tyler Palko — Infobox NFLactive |width= Caption= currentteam=Free Agent currentnumber= currentposition=Quarterback birthdate=birth date and age|1983|8|9 birthplace=Imperial, Pennsylvania heightft=6 heightin=2 weight=215 debutyear= debutteam= college=Pittsburgh … Wikipedia
Aventures électroniques — Book Series infobox Series = Yoko Tsuno Name = Aventures électroniques Type = Comics Author = Roger Leloup Background = Orange Released = 1974 Genre = Bande dessinée Pages = Publisher = Dupuis Last Book = La Forge de Vulcain (1973) This Book =… … Wikipedia